Μια φορά και έναν καιρό… ήταν το ΠΑ.ΣΟ.Κ στον Εύοσμο

Γράφει ο Δημήτρης Πετακάκης

Είναι γεγονός πως στις μέρες μας τα κόμματα όλων των αποχρώσεων και απόψεων ετοιμάζονται να εκφωνήσουν με εκκωφαντικό τρόπο τον επικήδειο του ελληνικού πολιτικού συστήματος. Πρόκειται απλά και μόνο για μια φυσιολογική εξέλιξη μιας συλλογικής κοινωνικής διαδικασίας μέσα από την οποία γαλουχήθηκε μια γενιά πολιτικών στην οποία πολλά επενδύθηκαν αλλά ελάχιστα κόμισε στη γέννηση, την ενηλικίωση και εσχάτως στο θάνατο της ονομαζόμενης Γ΄ Ελληνικής Δημοκρατίας, κατά κόσμον Μεταπολίτευση. Η επόμενη ημέρα της Ελληνικής πολιτείας θα φέρει σίγουρα μεγάλες και δραστικές αλλαγές τις οποίες έχει τόσο ανάγκη ο τόπος. 

Η περίπτωση όμως του ΠΑ.ΣΟ.Κ και της τοπικής του οργάνωσης στο δήμο Ευόσμου και μετά Καλλικράτη δήμο Κορδελιού - Ευόσμου μετουσιώνει στην πράξη αυτό που στη θεωρία ονομάζεται ``Χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου``. Πρόκειται για μια πολιτική συλλογικότητα, κατ’ όνομα, η οποία τα τελευταία 20 και πλέον χρόνια δεν κατάφερε όχι να αυξήσει τα μέλη της, όχι να διατηρήσει τα ήδη υπάρχοντα αλλά ούτε καν να μεταδώσει στην τοπική κοινωνία την αναγκαιότητα της στήριξης μιας τέτοιας πολιτικής επιλογής. Μια τοπική οργάνωση ενός κόμματος που στις πιο σκοτεινές τους ώρες οι έλληνες το επέλεξαν προκειμένου να δώσει λύση στα καθημερινά τους προβλήματα. Ενώ λοιπόν στο σύνολο σχεδόν της Επικράτειας η πολιτική πρόταση του ΠΑ.ΣΟ.Κ στις εκλογές του Οκτωβρίου του 2009 πλειοψήφησε με σχετική άνεση στον εν λόγω δήμο στις αυτοδιοικητικές εκλογές του Νοεμβρίου του 2010 το ΠΑ.ΣΟ.Κ πέρασε και δεν ακούμπησε κατακτώντας περήφανα το χαμηλότερο ποσοστό του διαχρονικά!!

Οι ευθύνες φυσιολογικά βαραίνουν όλους, άλλους λιγότερο, άλλους περισσότερο, άλλους πάρα πολύ, όσους ασχολήθηκαν και ασχολούνται με το πολιτικό του μήνυμα και περιεχόμενο. Τα ερωτήματα που γεννιούνται εύλογα:

Δεν ενδιαφέρονται οι δημότες της περιοχής για διαφάνεια;

Δεν ενδιαφέρονται για αξιοκρατία;

Δεν ενδιαφέρονται για ανάπτυξη;

Δεν ενδιαφέρονται για νέες θέσεις εργασίας;

Δεν ενδιαφέρονται για το αύριο;

Η απάντηση είναι μάλλον εύκολη. Φυσικά και ενδιαφέρονται απλά χρειάζεται κάποιος ή κάποιοι να καταφέρουν να τους πείσουν για ``το γνήσιο της υπογραφής``. Κάποιος να τους κοινωνήσει το προοδευτικό και καινοτόμο μήνυμα του `Νέου ΠΑ.ΣΟ.Κ``. Κάτι τέτοιο όμως δε μπορεί να επιχειρείται απλά και μόνο με μηνύματα στο κινητό, με χαμηλόφωνες συζητήσεις σε ολιγάριθμες συναντήσεις, με δηλώσεις πίστης και κομματικής συνέπειας που την επομένη των εκλογών μετατρέπονται σε αγχωτική αναζήτηση των αναπάντεχων διαρροών. Το κυριότερο όμως δε μπορεί να επιχειρείται στην προεκλογική περίοδο και μόνο και τους υπόλοιπους 47 μήνες το κόμμα να είναι άφαντο από τα τοπικά και καθημερινά. Ένας πολιτικός σχηματισμός που συμπεριφέρεται με αυτόν τον τρόπο στους εν δυνάμει υποστηρικτές του και κατόπιν της επικράτησης του αδιαφορεί για τα δικά τους προβλήματα οδηγείται μαθηματικά στην κοινωνική και πολιτική απαξίωση και στη βέβαιη ιστορική αφάνεια.

Από την άλλη πλευρά αν αυτός είναι ο στόχος του κεντρικού αλλά και του τοπικού ΠΑ.ΣΟ.Κ τότε μιλάμε με βεβαιότητα για μια επιτυχία άνευ προηγουμένου στα μεταπολιτευτικά πράγματα. Αν επιδιώκει με την ανάθεση της εκπροσώπησης του κόμματος σε στελέχη που λαϊκά ονομάζουμε ``λίγους`` την πτώση της δημοφιλίας του κινήματος σε τοπικό επίπεδο και την πρόκληση οργής από μέρους των μελών και φίλων του κόμματος τότε καλά θα κάνουν τα πρωτοπαλίκαρα του εκάστοτε επικεφαλής να θυμηθούν τον τρίτο και κοινωνικά σπουδαιότερο νόμο του Νεύτωνα:

``Για κάθε δράση μιας δύναμης, υπάρχει μια ίση και αντίθετη δύναμη αντίδρασης``.

Ιδιαίτερη σημασία θα πρέπει εδώ να δοθεί στη λέξη αντίθετη. Όταν δε αυτή η αντίδραση εκδηλωθεί στο πραγματικό της μέγεθος θα είναι πολύ αργά για δηλώσεις πατριωτισμού και ειλικρινείς μετάνοιες. Απλά η Ιστορία για άλλη μια φορά θα γραφεί από μόνη της. Και αυτή ξέρει να ξεχωρίζει και να αναδεικνύει τους πραγματικούς ήρωες!!!